ขอการทรงนำจากพระเจ้า

สงครามนี้เป็นของพระเจ้า
http://www.somprasong4.org/showarchives.asp?ID=48
สตีฟ ทร็อกเซล

ในสมัยกษัตริย์เยโฮชาฟัท (ราว 860 กคศ.) มีหลายกองทัพพยายามจะบุกแผ่นดินยูดาห์ ด้วยจำนวนข้าศึกมีมากมายมหาศาล เยโฮชาฟัทจึงได้ให้ประชาชนทั่วทั้งแผ่นดินอดอาหารอธิษฐานเพื่อทูลขอการทรงนำจากพระเจ้า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์จะไม่ทรงกระทำการพิพากษาเหนือเขาหรือ เพราะว่าข้าพระองค์ทั้งหลายไม่มีฤทธิ์ที่จะต่อสู้คนหมู่มหึมานี้ ซึ่งกำลังมาต่อสู้กับข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ทราบว่าจะกระทำประการใด แต่ดวงตาของข้าพระองค์ทั้งหลายเพ่งที่พระองค์” (2 พงศาวดาร 20:12)



กษัตริย์องค์นี้ต้องคิดยุทธวิธีการรบ เนื่องจากเป็นผู้นำประเทศความปลอดภัยของประชาชนจึงเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของพระองค์ “ยุทธวิธี”ของกษัตริย์เยโฮชาฟัทคือมอบชีวิตของประชาชนทั้งแผ่นดินไว้ในพระหัตถ์ของพระเจ้า หลายคนมองว่าการกระทำเช่นนี้แสดงถึงความอ่อนแอ ความจริงการเห็นว่าตัวเองไร้ซึ่งกำลังนั้นต้องใช้ความเข้มแข็งอย่างยิ่ง – และการรู้ว่าควรจะหันหน้าไปทางไหน ควรจะพึ่งและไว้วางใจในใครนั้นก็ต้องใช้กำลังความเข้มแข็งมากยิ่งกว่า!



พระเจ้าทรงตอบคำร้องทูลของกษัตริย์เยโฮชาฟัทผ่านทางคนเลวีชื่อยาฮาซีเอล



2 พงศาวดาร 20:14-15

พระวิญญาณของพระเจ้าเสด็จมาสถิตกับยาฮาซีเอล... ยูดาห์ทั้งปวงและชาวเยรูซาเล็มทั้งหลายกับกษัตริย์เยโฮชาฟัท ขอจงฟัง พระเจ้าตรัสดังนี้แก่ท่านทั้งหลายว่า ‘อย่ากลัวเลย และอย่าท้อถอยด้วยคนหมู่มหึมานี้เลย เพราะว่าการสงครามนั้นไม่ใช่ของท่าน แต่เป็นของพระเจ้า’



นี่เป็นการปลอบประโลมที่เยี่ยมยอดที่สุดในเวลาที่เราต้องเผชิญกับความทุกข์ยากลำบากที่ดูเหมือนจะใหญ่โตเกินกำลังเราจะรับไหว แต่เราสามารถวางใจได้เมื่อรู้ว่าการต่อสู้นี้เป็นของพระเจ้า อย่างไรก็ตามเรื่องยังไม่จบแค่นี้ พระเจ้าไม่ได้บอกให้เยโฮชาฟัทนั่งเฉยรอชัยชนะอยู่ในเตนท์ พระเจ้าทรงบัญชาให้พระองค์ยืนหยัดเผชิญหน้าศัตรูด้วยใจมั่น



2 พงศาวดาร 20:16-17

“พรุ่งนี้เช้าจงลงไปต่อสู้กับเขา ดูเถิด เขาจะขึ้นมาทางขึ้นที่ตำบลศิส ท่านทั้งหลายจะพบเขาที่ปลายหุบเขาทางตะวันออกของถิ่นทุรกันดารเยรูเอล ไม่จำเป็นที่ท่านจะต้องสู้รบในสงครามครั้งนี้ โอ ยูดาห์ และเยรูซาเล็ม จงเข้าประจำที่ ยืนนิ่งอยู่และดูชัยชนะของพระเจ้าเพื่อท่าน อย่ากลัวเลย อย่าท้อถอย พรุ่งนี้จงออกไปสู้กับเขาและพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับท่าน”



ชีวิตของเราจะต้องพบเจอกับศึกสงครามที่เลี่ยงไม่ได้อยู่บ่อยครั้ง พวกเราหลายคนอาจกำลังเผชิญกับสงครามที่ประดังเข้ามาไม่รู้จบอยู่ในขณะนี้ แต่ไม่ว่าเราต้องพบเจอกับอะไรก็ตามในการดำเนินชีวิตคริสเตียน ให้เรารู้ไว้เสมอว่าสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้นอย่างมีวัตถุประสงค์ หลายครั้งวัตถุประสงค์ของสงครามเหล่านั้นก็เพื่อเราจะเข้าใจความจริงเบื้องต้นที่ว่า “ถ้าแยกจากเราแล้ว ท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย” (ยอห์น 15:5) สงครามที่แท้จริงคือการไปถึงจุดที่ได้เรียนรู้ว่ากำลังความสามารถของเราทำอะไรไม่ได้เลย – แล้วจงหันไปหาพระเจ้าและไว้วางใจพระองค์ในทุกย่างก้าวนั่นแหละคือชัยชนะที่แท้จริง!



เมื่อเราวางใจในพระองค์ด้วยสุดใจของเราและแสวงหาคำปรึกษาจากพระองค์ พระองค์ก็จะทรงชี้แนะให้ว่าควรไปทางไหนและควรยืนอยู่ตรงไหน ให้เรามีใจกล้าที่จะดำเนินชีวิตตามพระองค์ในแต่ละวันและในทุกๆวันโดยปฏิเสธที่จะท้อใจ พระเจ้าทรงครอบครองและควบคุมทุกสิ่งอยู่อย่างแน่นอน...เพราะนี่คือสงครามของพระองค์!